Kαλό μήνα λέμε κάθε 1η του μήνα, αλλά η 1η Απριλίου είναι…
ημέρα που τα ψέματα και οι κοροϊδίες επιτρέπονται ελεύθερα. Το περίεργο αυτό έθιμο στηρίζεται στη δοξασία ότι όποιος κοροϊδέψει τον άλλον θα έχει καλή τύχη ενώ πολλοί ταυτίζουν την ύπαρξή της στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος, ταυτόχρονα με την απελευθέρωση της φύσης.
Οι εκδοχές για τα πρωταπριλιάτικα ψέματα:
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο της Πρωταπριλιάς έχει ξεκινήσει από τους Κέλτες, οι οποίοι ασχολούνταν κυρίως με το ψάρεμα. Το ψάρεμα ξεκινούσε την 1η Απριλίου, εποχή πολύ δύσκολη για να πιαστούν ψάρια, με αποτέλεσμα οι Κέλτες ψαράδες να λένε ψέματα ο ένας στον άλλον σχετικά με την ψαριά που έπιασαν, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί σαν έθιμο.
Μια άλλη εκδοχή η οποία απομακρύνεται από τη σφαίρα των θρύλων και προσεγγίζει κάπως την πραγματικότητα, έχει να κάνει με την πρωτοχρονιά των Γάλλων η οποία μέχρι το 1564 ήταν την 1η Απριλίου. Όλα αυτά όμως άλλαξαν με την άνοδο στο θρόνο του Καρόλου του 9ου, ο οποίος έφερε την αλλαγή του χρόνου στην 1η Ιανουαρίου σύμφωνα με το wikipedia. Η αλλαγή αυτή, δεν έγινε δεκτή από όλους τους Γάλλους πολίτες οι οποίοι συνέχιζαν να γιορτάζουν την πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι τους έστελναν κάλπικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν, μετατρέποντας το πείραγμα σε έθιμο.
Η Πρωταπριλιά στην Ελλάδα
Το έθιμο όταν ήρθε στην Ελλάδα, διαφοροποιήθηκε και πήρε ιδιαίτερο χαρακτήρα, διατηρώντας παράλληλα το έθιμο των ψεμάτων και της κοροϊδίας, όπου οι κάτοικοι πιστεύουν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά, με τοπικές δοξασίες να αναφέρουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του, ενώ το θύμα πιστεύεται ότι θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο.
