Η ευαισθησία είναι συχνά «σημάδι» για κάποιο πρόβλημα στα δόντια. Άλλοτε το πρόβλημα είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί και άλλοτε η ευαισθησία υποδεικνύει εκτενέστερη βλάβη.
Ο πιο συχνή αιτία της ευαισθησίας των δοντιών είναι τα ψυχρά ερεθίσματα. Ειδικότερα εάν ο πόνος είναι πρόσκαιρος, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Εάν όμως ο πόνος επιμένει και εκδηλώνεται σε ένα συγκεκριμένο δόντι ή μια ορισμένη περιοχή της στοματικής κοιλότητας, αποτελεί πιθανώς ένδειξη για ράγισμα, σφράγισμα που έχει φθαρεί ή για σχηματισμό τρύπας στο δόντι. Τα προβλήματα αυτά είναι ακόμη πιο πιθανά εάν η ευαισθησία εκδηλώνεται και μετά την επαφή με θερμό ερέθισμα ή κατά το δάγκωμα.
Ο πόνος που προκύπτει και από τα τρία ερεθίσματα (θερμό, ψυχρό και δάγκωμα) μπορεί επίσης να υποδεικνύει λοίμωξη του δοντιού.
Εάν ο πόνος είναι γενικευμένος, μπορεί να προέρχεται από τα ούλα και όχι τα ίδια τα δόντια. Η έκθεση των ούλων σε ερεθιστικούς παράγοντες ή το έντονο βούρτσισμα μπορεί να κάνουν τα ούλα να υποχωρήσουν, αφήνοντας εκτεθειμένες τις ευαίσθητες ρίζες τους στη βάση του δοντιού.
Άλλοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου για την ευαισθησία των δοντιών είναι η κατάχρηση στοματικού διαλύματος ή λευκαντικών παραγόντων, η φθορά ή ολική καταστροφή νεύρου, το τρίξιμο των δοντιών (βρουξισμός) ή προβλήματα στα ούλα όπως φλεγμονές ή περιοδοντίτιδα.
Επίσης, η κατανάλωση όξινων τροφίμων και ροφημάτων, όπως τα αναψυκτικά και τα εσπεριδοειδή φρούτα, μπορεί να οδηγήσουν σε φθορά του σμάλτου και να κάνουν τα δόντια πιο ευαίσθητα.
