Καθίστε και χαλαρώστε. Μετά, χωρίς να το πολυσκεφτείτε, πλέξτε τα δάχτυλα των χεριών σας, ώστε να κοιτάνε προς τα μπροστά. Ποιος αντίχειρας είναι από επάνω; Ο δεξιός ή ο αριστερός; Αν είστε άνδρας, το πιθανότερο είναι να πρόκειται για τον αριστερό, αν είστε γυναίκα για τον δεξιό. Στη συνέχεια, ξεμπλέξτε τα χέρια σας και κοιτάξτε προσεκτικά τα δάχτυλά σας. Στους άνδρες συνήθως ο παράμεσος είναι μακρύτερος από τον δείκτη, ενώ στις γυναίκες το συνηθισμένο είναι να έχουν παρόμοιο μήκος. Κάπως έτσι τα δάχτυλά μας μπορούν να μας δώσουν μία πρώτη απάντηση για το αν έχουμε ανδρικό ή γυναικείο εγκέφαλο.
Όλοι έχουμε διαφορές, άλλες ικανότητες, άλλα ταλέντα, άλλες κλίσεις, κάποια από αυτά έχουν να κάνουν με το αν είμαστε άνδρες ή γυναίκες. Για παράδειγμα, οι άνδρες παθιάζονται με τα αυτοκίνητα, ενώ οι γυναίκες έχουν την ικανότητα να κατανοούν και να συμπάσχουν με τους άλλους. Φταίει όμως άραγε ο τρόπος που είμαστε φτιαγμένοι ή έχει μόνο να κάνει με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζει η κοινωνία και οι γύρω μας, γνωρίζοντας εκ των προτέρων το φύλο μας;
Οι διαφορές αυτές μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι θα μπορούσαν να αφορούν μόνο βιβλία αυτοβοήθειας και περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας, αλλά οι διαφορές του φύλου, όπως τις ονομάζουν οι επιστήμονες που τις μελετάνε, έχουν τελικά μεγάλη επιστημονική, αλλά και πρακτική σημασία.
Ο καθηγητής Baron-Cohen από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, που εμπνεύστηκε το τεστ με τα δάχτυλα, βασίστηκε στην επιστημονική θεωρία ότι οι ορμόνες της μητέρας στη διάρκεια της κύησης παίζουν μεγάλο ρόλο στη δημιουργία ενός αρσενικού ή θηλυκού εγκεφάλου. Για παράδειγμα, μεγάλο ρόλο παίζει η τεστοστερόνη, καθώς εικάζεται ότι περισσότερη τεστοστερόνη στην εγκυμοσύνη οδηγεί σε αρσενικό εγκέφαλο. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι ο μακρύτερος παράμεσος σε σχέση με τον δείκτη σημαίνει –σύμφωνα με τις έρευνες– υψηλή τεστοστερόνη. Έτσι, λοιπόν, εξηγείται και το τεστ των δαχτύλων, που φιλοδοξεί να καθορίσει το φύλο του εγκεφάλου μας.
Ποια είναι, όμως, η αξία της μελέτης των διαφορών του φύλου; Είναι κάτι περισσότερο από το να εξηγήσουμε το γιατί οι άνδρες δυσκολεύονται να θυμηθούν ακόμα και τα γενέθλια των παιδιών τους ή γιατί υπάρχουν λιγότερες γυναίκες που συμμετέχουν σε αγώνες με βελάκια. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες, συνειδητοποιώντας πόσο πολλές και ποιες διαφορές έχουν οι άνδρες από τις γυναίκες, αρχίζουν να τους αντιμετωπίζουν διαφορετικά και πιο εξατομικευμένα όσον αφορά την ιατρική ή την ιατροφαρμακευτική τους θεραπεία. Για παράδειγμα, οι ειδικοί έχουν παρατηρήσει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετική αντοχή στον πόνο και ότι ανάλογα με το φύλο του κάθε ασθενή η απάντηση στα παυσίπονα είναι διαφορετική. Βασισμένοι σε αυτήν τη διαπίστωση, δεν είναι μακριά η στιγμή που οι επιστήμονες θα δημιουργήσουν φάρμακα που θα απευθύνονται μόνο σε άνδρες ή μόνο σε γυναίκες.
