οι απαιτήσεις της καρδιάς είναι αυξημένες.
Πολλοί αναρωτιούνται σε ποια ηλικία πρέπει να γίνεται το τεστ κοπώσεως και αν πρέπει να επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Μία γενική οδηγία είναι ότι εφόσον δεν συντρέχουν λόγοι να γίνει νωρίτερα, το πρώτο τεστ κοπώσεως μπορεί να γίνει γύρω στα 40.
Αυτό σχετίζεται με το γεγονός ότι όσοι είναι πάνω από 40 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αθηρωματική νόσο στις αρτηρίες.
Όταν όμως ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός και δεν συντρέχουν άλλοι παράγοντες κινδύνου (υψηλή χοληστερόλη, σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, κάπνισμα, οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου) η διαγνωστική αξία της δοκιμασίας είναι πολύ χαμηλή εφόσον η πιθανότητα να εμφανίσει νόσο είναι πρακτικά πολύ μικρή.
Το τεστ κοπώσεως έχει μεγάλη διαγνωστική και κλινική αξία σε ασθενείς που έχουν ιστορικό στεφανιαίας νόσου ή είχαν επεισόδιο εμφράγματος ή έχουν κάνει στεφανιαία αγγειοπλαστική με τοποθέτηση στεντ.
Ο θεράπων καρδιολόγος είναι υπεύθυνος για την παραπομπή σε δοκιμασία κόπωσης και αυτός που θα επεξεργαστεί τις πληροφορίες που παρέχει το αποτέλεσμα της δοκιμασίας.
Το τεστ κοπώσεως θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, διότι τόσος είναι ο χρόνος εγκατάστασης νέων βλαβών στα αγγεία.
