Τα τελευταία χρόνια, τα κονδυλώματα ανήκουν στα πλέον διαδεδομένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Προκαλούν δε μεγάλη ανησυχία, γιατί πρόκειται για ένα ανθεκτικό και μεταδοτικό νόσημα, ενώ είναι τρεις φορές συχνότερο από τον έρπη των γεννητικών οργάνων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 60% των γυναικών και των ανδρών είναι φορείς του ιού HPV, ενώ η πλειοψηφία τον φορέων είναι νέοι σε ηλικία (20-30 ετών).
Τα κονδυλώματα μεταδίδονται σχεδόν πάντα με τη σεξουαλική επαφή και είναι πολύ δύσκολο να μεταδοθούν με άλλους τρόπους (π.χ. χέρια, κλινοσκεπάσματα κλπ). O χρόνος που μεσολαβεί από την επαφή με τον ιό μέχρι την εκδήλωσή του ποικίλλει από μερικούς μήνες μέχρι πολλά χρόνια. Δηλαδή από τη στιγμή που θα κολλήσετε τον ιό, γίνεστε φορέας του, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί κάποια στιγμή να νοσήσετε, να εμφανίσετε δηλαδή τα συμπτώματα σε ανύποπτο χρόνο, όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα θα είναι «κουρασμένο» και δεν θα μπορεί να αντισταθεί στην εκδήλωση του ιού.
Τα κονδυλώματα μεταδίδονται είτε από κάποιον που είναι απλά φορέας είτε από κάποιον που έχει εκδηλώσει τα συμπτώματα, έχει δηλαδή νοσήσει.
Προστασία
Ο μόνος τρόπος για να προφυλαχθείτε από τα κονδυλώματα είναι να χρησιμοποιείτε προφυλακτικό.
Ειδικά αν έχετε πολλούς ερωτικούς συντρόφους ή έναν, ο οποίος είναι φορέας του ιού, δεν υπάρχει άλλος τρόπος προστασίας πλην του της συνεχούς χρήση προφυλακτικών.
Πρέπει ωστόσο να γνωρίζετε ότι το προφυλακτικό παρέχει προστασία μόνο στις περιοχές τις οποίες καλύπτει.
Πώς θα τα αναγνωρίσετε
Τα κονδυλώματα δεν έχουν ενοχλήσεις, όπως πόνο, φαγούρα κλπ. Γι” αυτό, συχνά η μόλυνση περνά απαρατήρητη. O μόνος τρόπος να τα αναγνωρίσετε είναι αν τα δείτε ή τα ψηλαφίσετε. Mοιάζουν με μικροσκοπικές ρώγες από σταφύλι. Mπορεί να είναι πολλά (το ένα δίπλα στο άλλο) ή και μεμονωμένα. Mε τον καιρό μεγαλώνουν και αυξάνονται. Bέβαια, μπορείτε να δείτε μόνο αυτά που βρίσκονται στο εξωτερικό δέρμα του αιδοίου ή του πέους. Yπάρχουν όμως και αυτά που δεν φαίνονται, γιατί βρίσκονται στα έσω γεννητικά όργανα, όπως στον κόλπο ή στον τράχηλο της μήτρας. Aυτά λοιπόν που δεν φαίνονται ανιχνεύονται μόνο με εξετάσεις.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Στις γυναίκες: Aν τα κονδυλώματα είναι εξωτερικά, ο γιατρός μπορεί να τα δει και να τα αναγνωρίσει με την απλή γυναικολογική εξέταση. Aν όμως είναι εσωτερικά, μπορεί να τα δει με την κλινική εξέταση ή από το αποτέλεσμα του τεστ Παπανικολάου. Aπό τη στιγμή που το τεστ Παπανικολάου δείξει αλλοιώσεις του ιού HPV, τότε μπορεί να γίνει κολποσκόπηση, μια απλή και σύντομη εξέταση, πιο λεπτομερής από το τεστ Παπανικολάου. Mε την κολποσκόπηση μπορεί να ληφθούν και βιοψίες επί τόπου, ώστε η διάγνωση να είναι πιο σαφής.
Στους άνδρες: Yπάρχει η δυνατότητα διάγνωσης μόνο των εξωτερικών οξυτενών κονδυλωμάτων και, στην περίπτωση αυτή, συνιστάται φαρμακευτική αγωγή ή καυτηριασμός.
Αντιμετώπιση
-Aν τα κονδυλώματα είναι εξωτερικά, επομένως και ορατά, συνήθως η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, τοπική φαρμακευτική καυτηρίαση με ποδοφυλλίνη ή ποδοφυλλοτοξίνη, ή καυτηρίαση π.χ. με λέιζερ.
-Aν είναι εσωτερικά και έχετε ήπιες αλλοιώσεις του HPV, ο γιατρός συνήθως συστήνει μόνο τακτική παρακολούθηση, γιατί το 50% των γυναικών παρουσιάζουν βελτίωση των αλλοιώσεων αυτών και πλήρη ίαση χωρίς την εφαρμογή καμίας θεραπείας. Aν έχετε σοβαρότερου βαθμού αλλοιώσεις, τότε προτείνεται συνήθως η αφαίρεση των κονδυλωμάτων με πιο «επιθετικές» μορφές θεραπείας, όπως με την κλασική χειρουργική επέμβαση ή με λέιζερ ή με κρυοπηξία (με υγρό άζωτο) ή με διαθερμία.
Τα κονδυλώματα μπορεί να παρουσιάσουν υποτροπές. Aπό τη στιγμή που θα κολλήσετε τον ιό, παραμένετε φορέας του και υπάρχει μια πιθανότητα, περίπου της τάξεως του 10%, ο ιός να υποτροπιάσει μετά τη θεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να επαναλάβετε τη θεραπευτική αγωγή όσες φορές χρειαστεί. Συνήθως, οι παράγοντες που ευνοούν την επανεμφάνισή τους είναι η πλημμελής υγιεινή φροντίδα της γεννητικής περιοχής, ο διαβήτης και οι ανοσολογικές ανεπάρκειες.
