Σε ένα αεροπλάνο ήταν ένας Άγγλος ένας Αμερικάνος και ένας Έλληνας και ταξίδευαν πάνω από τον Ατλαντικό. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Χάρος και τους λέει.
– Ήρθε η ώρα να πεθάνετε
Αντιδρούν κλαίγοντας και οι τρεις λέγοντας είμαστε ακόμη νέοι δεν έχουνε ζήσει της ζωή μας και τέτοια.
Ο Χάρος το σκέφτεται λίγο – τους λυπήθηκε και τους ανακοινώνει οτι θα τους δώσει μια ευκαιρία.
Χάρος : Λοιπόν θα σας δώσω μια ευκαιρία. Θα πετάξει ο καθένας σας ένα πράγμα από το αεροπλάνο στον ωκεανό. άμα το βρώ θα σας πάρω μαζί μου εάν όχι θα σας αφήσω να ζήσετε.
Συμφωνούν και οι τρεις, και ο Αμερικάνος πρώτος πετάει ένα μικρό κουμπί από το πουκάμισό του.
Φεύγει ο χάρος γυρνάει μετά από 1 ώρα με το κουμπί.
Χάρος : Αυτό πέταξες ?
Ναι απαντάει ο Αμερικάνος και ο χάρος τον σκοτώνει. Στην συνέχεια ο Άγγλος κάνει μια απότομη κίνηση και πετάει από το αεροπλάνο ένα μικρό χνουδάκι.
Φεύγει ο Χάρος βουτάει στον Ατλαντικό και μετά από 3 ώρες ανεβαίνει στο αεροπλάνο με το χνουδάκι.
Αυτό πέταξες λέει ο Χάρος. Ναι απαντάει ο Άγγλος και τον σκοτώνει.
Με μια μια μουλωχτή αλά Ελληνικά κίνηση πετάει κάτι ο Έλληνας στον ατλαντικό . Φεύγει και πάλι ο Χάρος βουτάει στον Ατλαντικό.
Περνάνε 3 ώρες , περνάνε 6 ώρες και τίποτα.
Ανεβαίνει μετά από 8 ώρες στο αεροπλάνο ο χάρος με άδεια χέρια.
Χάρος : Είσαι τυχερός Έλληνα θα σε αφήσω να ζήσεις, Αλλά θέλω να μου πεις τι πέταξες και δεν μπόρεσα να το βρω μέσα στον Ατλαντικό ?
Χαλαρός ο Έλληνας ανακατεύοντας το φραπεδάκι απαντά….
Depon αναβράζον φίλε
