Ο όρος «νευρικός κλονισμός» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια εξαιρετικά στρεσογόνο περίοδο της ζωής κατά την οποία το άτομο αδυνατεί να αποδώσει επαρκώς στο πλαίσιο απλών, καθημερινών δραστηριοτήτων.
Είναι συνήθως αποτέλεσμα υπερβολικής καταπόνησης, τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής, από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας.
Ο νευρικός κλονισμός δεν αποτελεί επίσημη διάγνωση ούτε υποδεικνύει απαραιτήτως κάποια συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή, μερικές φορές όμως είναι ενδεικτικός υποβόσκουσας κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής. Σε κάθε περίπτωση, δεν αποτελεί υγιή μηχανισμό διαχείρισης του στρες.
Τα τυπικά συμπτώματα του νευρικού κλονισμού διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αναλόγως τις αιτίας που το πυροδοτεί. Επίσης, η έννοια του νευρικού κλονισμού έχει εντόνως πολιτισμική χροιά κι έτσι γίνεται αντιληπτή με διαφορετικό τρόπο από λαό σε λαό.
Σε γενικές γραμμές, ο νευρικός κλονισμός θεωρείται πως συνεπάγεται την αδυναμία του ατόμου να λειτουργήσει κατά τα συνήθη πρότυπα που το χαρακτηρίζουν. Μπορεί, για παράδειγμα, να λείψει από τη δουλειά για αρκετές ημέρες, να αποφεύγει κοινωνικές συναναστροφές και να μην εμφανίζεται σε ραντεβού ή να δυσκολεύεται να ακολουθήσει ένα υγιεινό και ισορροπημένο πλάνο διατροφής και ύπνου.
Πώς βιώνει κάποιος έναν νευρικό κλονισμό; Πώς επηρεάζει το επεισόδιο την αντίληψή του για τον κόσμο αλλά και το ίδιο του το σώμα;
Το Yahoo Health και το Whisper, μια δωρεάν εφαρμογή που επιτρέπει στους χρήστες της να μοιράζονται μυστικά, μηνύματα, σκέψεις και συναισθήματα διατηρώντας την ανωνυμία τους, δίνουν μια εικόνα για την εμπειρία του νευρικού κλονισμού μέσα από τα μάτια ανθρώπων που τον έχουν βιώσει.
Νιώθεις ότι ο κόσμος καταστρέφεται και δεν ξέρεις πώς να τον σώσεις.
Ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα, φως ή πόρτα. Είσαι εκεί κλεισμένος με όλες σου τις σκέψεις να σε βασανίζουν χωρίς να μπορείς να φύγεις.
Είναι τρομακτικό. Νιώθεις ότι έχεις χάσει τον έλεγχο του ίδιου του μυαλού σου, τίποτα δεν βγάζει νόημα και νιώθεις ότι η ζωή δεν έχει καμία αξία. Είναι σαν να βρίσκεσαι στον αυτόματο πιλότο χωρίς να έχεις κανέναν έλεγχο.
Ένιωσα σαν να με καταπλακώνει ο κόσμος γύρω μου και ο λαιμός μου να κλείνει σαν να παθαίνω ασφυξία. Είναι ένα απαίσιο συναίσθημα.
Μοιάζει με κόλαση. Δεν μπορείς να αναπνεύσεις και νομίζεις ότι η καρδιά σου ζυγίζει 10 κιλά. Επικρατεί επίσης και το αίσθημα του πανικού.
Νιώθεις ότι πονάς βαθιά μέσα σου και ότι δεν θα υπάρξει ποτέ γιατρικό γι’ αυτόν τον πόνο.
Είναι σαν να βρίσκεσαι στον ωκεανό τη στιγμή που χτυπά ένα τσουνάμι. Προσπαθείς να κρατηθείς στην επιφάνεια αλλά σε τραβούν προς τα κάτω βαρίδια.
